We delen ruimte: wonen, groen, recreatie, shoppen … Maar meer nog delen we mensen en tijd. Met wat ze weten en kunnen, met wat hen hier hield en hier bracht. Bovendien delen we tijd: lachen, helpen, buurten. Mensen en tijd delen, is elkaar beter kennen. Ik geloof heel erg in een dorps- en wijkdemocratie. Ideeën mogen en moeten van de basis komen. Weten wat de Hasselaar denkt, voelt en beleeft in een stad die aan een snel tempo verandert, is belangrijk voor een goed beleid. Hasselt moet daarom actief op zoek gaan naar goede ideeën uit de samenleving, om ze later te gebruiken.

Ik zou graag het huidige beleid verdergezet zien worden. Natuurlijk met aandacht voor de nieuwe uitdagingen waar we nu voor staan. Het gaat dan bv. om een andere, betere mobiliteit. Tegelijk moet er leven in de binnenstedelijke brouwerij blijven. Ik wil de wegkwijnende middenstand rendabel houden. Kunst, dat ook. In de betonstop schuilt een grote uitdaging: daar zal ik iedere keer mijn groene voet tussen de deur gaan stoppen als men toch verkeerd wil bouwen. Ook de kloof tussen de landbouw en de stadsbewoner wil ik dichter maken. En tot slot hoop ik dat er meer geïnvesteerd wordt in het stedelijk onderwijs.

Burgerparticipatie maakt van ‘gewone inwoners’ ‘betrokken burgers’. Ik wil de kwaliteit van de burgerparticipatie verbeteren. Voorts wil ik ook ‘civic crowdfunding’ promoten. Daarbij geven de mensen geld voor een project met een sociaal karakter. Dit gebeurt onder begeleiding van de stad. Mijn wortels liggen in Kameroen. De thema’s ‘diversiteit’ en ‘integratie’ spreken me aan. Ik ga resoluut voor het bouwen van bruggen tussen de verschillende culturele en religieuze gemeenschappen.

Mijn droom is dat alle verschillende culturen goed zouden samenwerken. Dat gaat gemakkelijk als ze elkaar leren kennen. Verder ijver ik voor een goede toekomst voor al onze kinderen. De Kermtse dorpsraad is goed bezig. Kermt dreigde dood te gaan, maar nu is er weer nieuw leven. Als je je verenigt moeten deelgemeenten dus niet onderdoen voor elkaar of voor het centrum van de stad. Ik strijd ook voor de kleine zelfstandigen en KMO’s: ook zij dragen bij aan de economie en verschaffen werk. Zij moeten voldoende kansen krijgen.

Het is belangrijk dat Hasselt een sociale stad blijft. En ik kijk dan vooral naar de kinderen. We moeten ervoor zorgen dat kinderen gelijke kansen krijgen. Hier spelen zowel kinderopvang als onderwijs een grote rol. Niet alleen om uitval en achterstand te vermijden, maar ook om kinderarmoede te laten dalen. Verder moet de situatie voor fietsers In Kuringen-Centrum verbeteren. Tot slot hoop ik dat de projecten rond duurzaamheid door meer Hasselaren gedragen en uitgedragen zullen worden.

Vanuit mijn job en binnen mijn gezin focus ik heel sterk op ‘gezondheid en welzijn’. Mijn actiepunten zijn ruimtelijke ordening, participatie, wandel- en fietsbeleid, de ondersteuning van mantelzorgers, het verminderen van de eenzaamheid, het voorkomen van (winkel)leegstand in het centrum, werken aan de klimaatdoelstellingen en meer eerlijke handel. Ik wil de kwaliteit van het leven in Hasselt behouden en zelfs nog verbeteren.

Ik vind dat iedereen in Hasselt gelijkwaardig moet worden behandeld. Met mijn migratie-achtergrond merk ik dat ikzelf en mijn gezin toch nog steeds extra inspanningen moeten doen. Soms voel ik onrecht. Ik laat niet merken dat het mij stoort, maar ik strijd er wel tegen. De jeugd wens ik een goede opvoeding en scholing toe. Zij heeft immers de toekomst. Hasselt moet meer sociale woningen krijgen. Iedereen moeten waardig kunnen wonen.

Politiek beleid voeren is samen zoeken hoe we het ‘algemeen belang’ op de meest diverse levensdomeinen in Hasselt het beste kunnen invullen. Ik wil me inzetten voor een meer duurzame stad waar de naleving van de mensenrechten gegarandeerd is. Ik heb het dan bv. over het recht op wonen. Ik zal ook alles doen wat mogelijk is om te zorgen voor een veilige mobiliteit en het weren van armoede uit Hasselt.